28.06.2016

MURADİYE İLÇESİ TARİHÇESİ VE KÜLTÜRÜ

Van Muradiye İlçesi

Muradiye, Cumhuriyet ilanına kadar Kandahar ve Bargiri adıyla iki yerleşim birim olarak anılırken; Cumhuriyet sonrası birleşerek Muradiye adını almıştır. 1914 tarihinden bugüne kadar ilçelik vasfını devam ettirmektedir. Yüzölçümü 1087 km²'dir. Deniz seviyesinden yüksekliği ortalama 1700 metredir. İl merkezine uzaklığı 82 km .'dir. 1 belediye,  48 mahalle ve 10 mezra olmak üzere 59 yerleşim birimi vardır. Hayvancılık, son dönemlerde yapılan pancar ekimi önemli yer tutar. Muradiye Bend-i Mahi şelalesi ilçenin en önemli doğal zenginliğidir.

1- COĞRAFİ KONUMU : 
Muradiye İlçesi Doğu Anadolu Bölgesinin doğusunda Van İlinin Kuzey Doğusunda dağlık ve kısmen ovalık bir coğrafi yapıya sahiptir. İlçe 1326 (1912) yılında kurulmuştur. İlçenin Güney Doğusunda Özalp İlçesi, Doğusunda İran İslam Cumhuriyeti, Kuzeyinde Çaldıran İlçesi, Batısında ise Erciş İlçesi ile komşu bulunmaktadır. Van İl Merkezine uzaklığı 86 Km . olup, yüzölçümü yaklaşık 1100 Km .2 dir. Deniz seviyesinden yüksekliği ortalama 1705 m .dir. arazi yapısı genel olarak engebelidir. Muradiye ve Akbulak ovalık yapıya sahip kesimlerdir.Muradiye İlçesi yüksek dağlarla çevrilmiş; Beşparmak, Pirreşit ve Pete dağları sönmüş volkanik dağlardır. İlçenin en önemli suyu, İlçeyi bir baştan, öbür başa bölen 70 Km . uzunluğunda Muradiye ovasını sulayan bendimahi çayı ve buna bağlı irili ufaklı kolları ile Van Gölü'ne dökülen karasu çayıdır.İlçe volkanik bir yapıya sahip olup, birinci derecede deprem kuşağı üzerindedir. İlçenin iklimi serttir. Isı kış mevsiminde sıfırın çok altına düşmektedir. Aralık, Ocak ve Şubat aylarında ısı-21 dereceye kadar düşer. Sürekli kuzeyden güneye doğru "Gönderme" adı verilen soğuk ve şiddetli bir rüzgar eser. Yaz aylarında sıcaklık ise 36 dereceye kadar yükselir. ilçede yıllık ortalama sıcaklık 110. ortalama yağış 21 mm . Ortalama nisbi nem 33 mb. Yıllık ortalama don geçen günlerin sayısı 150'dir.


2 -NÜFUS DURUMU :
Muradiye İlçesi Merkez İlçeye bağlı 50 mahalleden oluşmaktadır. 2000 yılı genel nüfus sayımı sonuçlarına göre İlçenin Merkezinde 19800 olmak üzere İlçenin genel toplam nüfusu 60453 dır. 

3- GECİM KAYNAĞI : 
İlçe halkının geçim kaynağı başta hayvancılık ve tarla tarımıdır. Tarım ürünleri başında buğday, yonca ve şeker pancarı gelir. Son birkaç yıl içinde meyve bahçeciliği hızla artmakta, sebze yetiştirilmesine büyük özen gösterilmektedir, (özellikle domates, kavun ve karpuz) Turizm geliri yok denecek kadar azdır. En güzel mesire yeri İlçenin kuzey batısında bulunan ve İlçeye 8 km. uzaklıkta olan "Muradiye Şelalesi" dir. 

4- EĞİTİM DURUMU :

 Mevcut yerleşim birimlerinde okullaşma durumu şöyledir; 7'si merkezde, 3'ü Ünseli Beldesinde, 40 köy ve 11 mezrada olmak üzere 47 tane İlköğretim Okulu,Merkezde Çok Programlı Lise, Ünseli Beldesinde ise Alpaslan Anadolu Öğretmen Lisesi mevcuttur. Bütün köylerimizde öğretmenlerimizin barınacağı lojman bulunmakta, hatta kalabalık olan köylerimizde ise lojman sayısı 4'e kadar çıkmaktadır. Eski lojmanlarımız tamamıyla onarımda geçirilerek öğretmenlerin içinde huzurla oturulabilir duruma getirmişlerdir. 
Her yıl eğitim-Öğretim yılı başlamadan önce bütün okullarımız büyük onarıma ihtiyaç duyulanlar büyük onarımdan diğer tüm okullarımız küçük onarımdan geçirilir. Özellikle son yıllarda okullarımızın kurulması ve ağaçlandırılması için okul etraflarına ihata duvarı çekilmiş ve okullarımıza ağaçlandırma çalışmaları başlatılmıştır

GEZİLECEK YERLER :

 

MURADİYE ŞELALESİ:

       İlçe merkezine, 8 km. ve Van il merkezine ise 80 km. uzaklıktadır. Van-Erciş karayolunda ilerlerken: Muradiye ilçesi Karahan köyü civarında, yoldan sapılarak ilerleniyor. Çaldıran yöresinden buraya gelmeyi düşünürseniz: Çaldıran ilçesini geçtikten sonra, Van gölüne doğru yola devam ettiğinizde, Muradiye ilçesine 10 km. kala yolun sağında “Muradiye Şelalesi” tabelasını görebiliyorsunuz. Yoldan: 150 metre kadar içeride, ağaçlıklı alana ulaştığınızda, şelalenin gürültüsünü rahatlıkla duyabiliyorsunuz.

      Tendürek dağlarından kaynağını alan: Bend-i Mahi çayı üzerindedir. Bu çay: Tendürek dağlarından doğduktan ve Çaldıran ovasını suladıktan sonra: Muradiye ilçesinin kuzeybatısında, küçük çaplı şelaleler oluşturuyor ve Muradiye Şelalesinin bulunduğu yere geliyor. Daha sonra ise, Muradiye ovasını takip ederek, Van gölüne dökülüyor.

     Şelale suları, çok yüksekten düşmemiş olmasına rağmen, suların oldukça kuvvetli akması nedeniyle, güzel bir görüntü sunuyor. Suların düşme yüksekliği: 15-20 metre arasında değişiyor. Adını ise: Bağdat seferi sırasında, burada konaklayan Sultan IV.Murat’tan almıştır.

 

     Yaz aylarında, şelalenin altına inebiliyorsunuz ve muhteşem bir serinlik sizi karşılıyor. Kışın giderseniz: dökülen suların donmasından kaynaklanan, oldukça güzel görüntüler veriliyor. Bu görüntüler: Pamukkale’deki travertenleri anımsatıyor.

     Köprünün hemen önünde: asma bir köprü var. Bu asma köprüden, kalabalık olarak geçerseniz, köprünün sallanması nedeniyle, ayrı bir heyecan yaşayabilirsiniz. Ama özellikle, bu asma köprü üzerinde resim çektirmelisiniz. Hemen arkanızda Muradiye Şelalesinin görüntüsü olan bu resim, güzel bir anı olacaktır. Evet, köprüden karşıya geçerseniz: orada şelaleyi tam karşıdan gören bölümde, piknik yapmanız mümkün. Bu bölümde: piknik mekanları var. Ayrıca, bölgede: bakkal dükkanı ve lokanta bulunuyor

    BENDİHAMİ KÖPRÜSÜ :

Muradiye şelalesinden sonra, Muradiye ilçesine gelmeden 5 km. önce, sağa dönülerek 500 metre ilerlediğinizde, Şeytan köprüsünün bulunduğu yere varabilirsiniz. Yani, anayoldan yaklaşık 500 içerideki tali yola girmeniz gerekiyor.

     Bendimahi çayı üzerindedir. 19.yüzyıl sonu ve 20.yüzyıl başlarında yapıldığı tahmin edilmektedir. Tek gözlüdür. Düzgün kesme taş ve moloz taş kullanılarak yapılmıştır. Yolu düz ve sağlam durumdadır.

    Ancak, esas özellik: yapılmış köprünün altındaki kayalarda oluşan, kayaların doğal oluşumu ile oluşan ve suların hızla aktığı, bölümdür. Suyun yan yana ve birbirine değecekmiş gibi yakın iki kaya arasından, fışkırarak yani deli gibi akması/çıkması, köprüye çok heybetli bir görüntü katmaktadır. Bu durum, aynı zamanda, köprüye “Şeytan köprüsü” isminin verilmesini de izah etmektedir

ST.STEFANOS KİLİSESİ:

      İlçe merkezinin 2.5 km. batısında, Kilise mahallesindedir. Bend-i Mahi çayının hemen yanında yükselen, Aksorik dağının yamacında kurulmuştur.

Kilise:  çevresindeki mezar şapeli ve keşiş hücreleriyle birlikte, bir manastır yapısının parçasıdır. Ancak: günümüzde keşiş hücreleri yıkılmış ve sadece temel kalıntıları kalmıştır. Kilise yapısı ise, oldukça iyi durumdadır. Kilise yapısı: doğu-batı istikametinde: girişteki tonozlu mekanla birlikte, 12×7 metre ölçülerinde, dikdörtgen planlıdır. Kilisenin yüksekliği ise: 12 metredir.

Kilise yapısına: batıdaki bir kapıdan girilmektedir, ancak kapı yıkıktır. Kuzeydeki bir kapıdan ise, Saint Etienne’nin mezar şapeline geçilmektedir.